Komst ekki hjá því að lesa grein eftir hana Agnesi Bragadóttir í morgunblaðinu þann 4. júlí síðastliðinn. Þar er hún að tala um kvótasvindl og brottkast.

Kvótasvindlið viðgengst og það veit hver heilvita maður, menn eru að landa helling framhjá vigt. Þá á ég við þessa karla á smábátunum.  Hef ég bæði heyrt sögur af því og verið vitni af því.

Ég starfa sem sjómaður og hef ég verið á frystitogurum með hléum í ca. 7 ár. Og á þeim árum hef ég aldrei orðið var við brottkast, á þeim frystitogurum sem ég hef verið á þá ef svo óheppilega vill til að við hífum einhvern smáfisk, þá er honum bara pakkað, trollið er híft, ef því hefur verið kastað aftur og það er farið og fiskað á einhverjum öðrum slóðum.

Þess vegna finnst mér það hart að einhver kona útí bæ, sem veit ekki muninn á frystitogara og nótaskipi (ég leyfi mér að fullyrða þetta vegna þess að hún er að fullyrða um brottkastið) skuli segja það að brottkastið sé mest á frystiskipum.

Það ætti frekar að líta á hverjum er umhugað mest um að koma heim með stóran fisk, það eru kallarnir á smábátunum, hvað haldið þið að þeir geri við smáfiskinn. Því oftast á þessum smábátum eru það eigendurnir sem eru að sigla en á frystitogurum þá eru það bara 20 hásetar, 10 á hvorri vakt og þeim munar ekkert um hvort þeir séu að hirða smáfisk eða stóran fisk.